บาคาร่า การศึกษาด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศถูกมองว่าเป็นส่วนสำคัญของการศึกษามากขึ้นการทดสอบหลักระดับนานาชาติเกี่ยวกับความก้าวหน้าของเด็กอายุ 15 ปี (ซึ่งออสเตรเลียเข้าร่วมด้วย) เพิ่งประกาศว่าการทดสอบรอบถัดไปจะรวมความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมควบคู่ไปกับความรู้ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์หลักสูตรระดับชาติของออสเตรเลีย(อัปเดตเมื่อปีที่แล้วภายใต้รัฐบาลมอร์ริสัน) แทบจะไม่กล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเลย แต่ในฐานะผู้ลงนามใน เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของสหประชาชาติและข้อตกลงปารีสเรามุ่งมั่นที่จะพัฒนานโยบายการศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศไม่ว่านโยบายหรือหลักสูตรจะพูดอะไรสภาพภูมิอากาศของเรากำลังเปลี่ยนแปลง ตามที่นักวิทยาศาสตร์เตือนเราอยู่เสมอจำเป็นต้องมีการดำเนินการอย่างเร่งด่วนในการวิจัยใหม่ ของเรา เราได้สัมภาษณ์ครูระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาเก้าคนเกี่ยวกับวิธีการรวมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในการสอนของพวกเขา

เราพบว่าครูกลายเป็นผู้แจ้งข่าวร้ายในห้องเรียนเมื่อคนหนุ่มสาวเรียนรู้เกี่ยวกับวิกฤตสภาพภูมิอากาศ และพวกเขาต้องการการฝึกอบรมที่ดีขึ้นและการสนับสนุนที่มากขึ้นอ่านเพิ่มเติม: หลักสูตรใหม่ของออสเตรเลียเตรียมเยาวชนให้พร้อมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้ดีเพียงใด"ฉันจะไม่บอกว่าฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์"การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นปัญหาทางสังคม การเมือง เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมที่ซับซ้อน แต่มักถูกนำเสนอเป็นปัญหาที่ต้องใช้การตีความทางวิทยาศาสตร์และการแก้ปัญหาทางเทคโนโลยีซึ่งหมายความว่าครูในวิชาที่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์อาจรู้สึกว่าตนขาดความลึกซึ้งในการพยายามสอนวิชานั้น ครูจำนวนหนึ่งแสดงความไม่มั่นใจในการพูดเชิงลึกเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ดังที่มีคนบอกเราว่า:

ฉันไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน แต่ฉันจะไม่บอกว่าฉันเหมือนนักวิทยาศาสตร์แต่ครูที่รู้สึกมั่นใจกับ "ข้อเท็จจริง" ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มักจะรู้สึกว่าไม่พร้อมที่จะตอบคำถามของนักเรียนเกี่ยวกับมิติทางสังคมและอารมณ์ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ รวมถึงความรู้สึกเศร้าหรือความรู้สึกไม่ได้รับการสนับสนุนจากคนรุ่นก่อน

"โลกสามารถทำอะไรได้บ้าง?"ครูเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเคลื่อนย้ายระหว่างปัญหาและแนวทางแก้ไขสภาพภูมิอากาศระดับท้องถิ่นและระดับโลก ตลอดจนระดับบุคคลและสังคม พวกเขาอธิบายว่านี่เป็นวิธีสนับสนุนการสนทนาที่สร้างสรรค์และความรู้สึกเชิงบวกดังที่ครูคนหนึ่งบอกเราว่า:แทนที่เด็กๆ จะรู้สึกว่าพวกเขามีน้ำหนักกับสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้ในฐานะปัจเจกบุคคล ซึ่งเราได้พูดคุยกันแล้ว […] เราจะพูดถึง "โลกนี้ทำอะไรได้บ้าง" ในฐานะพลเมืองโลก ทุกคนสามารถทำอะไรได้บ้าง? และทำงานร่วมกันในฐานะส่วนที่ใหญ่กว่าในภาพรวม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกถึงน้ำหนักบนบ่าของตนเองมากนัก แต่รู้สึกถึงสิ่งที่โลกกำลังทำอยู่ [ผ่าน] เทคโนโลยีที่ใช้โซลูชั่นเป็นหลักครูพูดถึงความสำคัญของหน่วยการเรียนรู้ที่ออกแบบไว้ล่วงหน้า บทบาทของผู้เชี่ยวชาญในชุมชนตลอดจนวิดีโอและพอดแคสต์ในการมีส่วนร่วมของนักเรียนและสนับสนุนครู ดังที่ครูคนหนึ่งอธิบายคุณค่าของวิทยากรรับเชิญ:ฉันคิดว่าเด็กๆ จะรู้สึกว่า "คุณเป็น [ครู] แค่เฟอร์นิเจอร์ชิ้นหนึ่ง" และพวกเขาก็ไม่ได้เปิดใจรับฟังคุณเสมอไป"ฉันพยายามพูดอย่างมีความหวัง"

ครูยังพูดคุยเกี่ยวกับความท้าทายในการค้นหาสื่อที่นำเสนอ "ข้อมูลในปริมาณที่เหมาะสมที่จะกระตุ้นให้ดำเนินการแทนที่จะรู้สึกเศร้า"ครูบอกว่าพวกเขาต้องปรับให้เข้ากับอารมณ์ของชั้นเรียนเป็นอย่างมากหากพวกเขาเริ่มถามคำถามที่อาจฟังดูกังวลหรือกังวล นั่นมักจะเป็นตัวบ่งชี้ว่าคุณอาจต้องทำให้สิ่งที่คุณส่งมอบเบาลงครูในการศึกษาของเรากำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาข้อความที่มีความหวังและเชิงบวกให้กับนักเรียน แต่สิ่งนี้มักจะขัดแย้งกับความรู้สึกของตนเอง ดังที่ครูคนหนึ่งบอกเราว่า:

โดยส่วนตัวแล้วสิ่งที่ผมต้องทำคือพยายามพูดอย่างมีความหวังถึงแม้ในความคิดผมจะไม่หวังก็ตาม […] ผมพยายามใช้ภาษาที่ส่งเสริมให้นักเรียนรู้สึกมีพลังและอยากเปลี่ยนแปลงและต่อสู้ สำหรับการกระทำ […] ต่างจากเพียงรู้เพื่อรู้แล้วรู้สึกเสียใจกับมันครูอีกคนหนึ่งพูดถึงความจำเป็นที่ต้องมีความละเอียดอ่อนเมื่อพูดถึงภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมที่กำลังจะเกิดขึ้นฉันมักจะอ่อนโยนและระมัดระวังมาก หรือฉันมุ่งความสนใจไปที่ความหวังมากครูจำเป็นต้องพัฒนาทางวิชาชีพเพื่อสนับสนุนความเข้าใจในด้านต่างๆ ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ตั้งแต่ด้านวิทยาศาสตร์ไปจนถึงเศรษฐกิจและสังคม

ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับวิธีการพูดคุยกับเด็กๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในลักษณะที่ตรงไปตรงมา แต่ยังคงมีความหวัง แทนที่จะท่วมท้น ถือเป็นความท้าทายอย่างต่อเนื่องสำหรับครูและผู้ปกครอง

นักเรียนต้องการโอกาสในการพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตในรูปแบบที่ช่วยให้พวกเขาสามารถถามคำถามและมีส่วนร่วมได้ ซึ่งสามารถทำได้ผ่านโปรแกรมต่างๆ เช่นCurious Climate Schoolsซึ่งเป็นแหล่งข้อมูลฟรี ซึ่งเราได้พัฒนาขึ้นสำหรับโรงเรียนในรัฐแทสเมเนีย

การเรียนรู้ทางวิชาชีพที่เฉพาะเจาะจงยังเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าครูสามารถช่วยเหลือตนเองและนักเรียนในการต่อสู้กับอารมณ์ที่อาจเกิดขึ้นเมื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในโรงเรียน เราต้องการการสอนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเพื่อบูรณาการในวิชาวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะต้องได้รับการนำเสนอให้ดีขึ้นทั่วทั้งหลักสูตร เพื่อให้ครูมีโอกาสมากขึ้นในการรวมไว้ในตารางเวลาที่ยุ่งมาก สุดท้ายนี้ เราต้องการนวัตกรรมจากผู้กำหนดนโยบายและผู้นำโรงเรียน เพื่อให้นักเรียนทุกคนได้รับการศึกษาเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่สำคัญอย่างต่อเนื่อง